Deze website maakt gebruik van cookies

Door gebruik te maken van deze website, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies.

Sluiten
Blog

De Tempelpriesteres deel 2

11 november 2024

Hathor tempel Cyprus

De uitnodiging komt twee dagen voor we gaan. Of we een tempelceremonie willen leiden. Een inwijding die deze oude tempel opnieuw doet herleven en het kostbare werk van de Hathors terugroept.

Ik voel me geroepen. Samen met Mirjam uit Zwitserland en Lis uit de US. Het mag een inwijding worden zonder veel woorden en toch heeft er wat gezegd te worden. Het mag een warme heling en herinnering worden van de priester en priesteres in onszelf. En een activatie van de plek. Een welkom. Een zegen.

De openende essentiële oliën van Mirjam krijgen een plek, mijn sistrum uit Dendera gaat mee en de Ankh uit Abydos ook. O en natuurlijk trekken we een mooie jurk aan. Het is een mooie dag en dat gaan we vieren!

Als we de vlakte oplopen, ervaar ik de serene stilte meteen. Wat een prachtige plek aan de zee! De zon staat inmiddels laag en werpt een gouden glans over het land. We prepareren een altaartje en dan beginnen we.

Eén voor één wijden we in met olie, klank en woorden. Ik hanteer de sistrum en merk hoe ik connectie maak met iets ouds in mij. Iets herkenbaars. We voelen het alledrie. Hoe we samenvallen met een oude traditie. Als vanzelf weven we samen een vrouwelijk web, een veilige baarmoeder. 

Lis spreekt woorden van initiatie en ik zing een lied met de woorden ‘return again to the land of your soul’. Langzaam zingt iedereen mee. Het raakt. Hier gebeurt iets wat niet in woorden te vatten is. We doen het samen. Ieder draagt bij.

Ik voel een vreugde tot diep in mijn cellen. Een vreugde die nog eens wordt versterkt als de nestor van onze reis plotseling voor ons neervalt en een ontroerende ode brengt aan de vrouwelijke kracht. 

We eten cake. Gebakken door een vrouw en vanwege een bijna jarige vrouw. Het smaakt goddelijk. We proosten met Cypriotische limonade op onze dromen. En we omhelzen elkaar.

Als de zon langzaam wegzakt en de meesten al teruglopen zet ik het beeldje van Maria Magdalena vanuit Vézelay in het tempeltje. Ik bedank de plek en ga opgetogen naar de bus terug.

Ik heb interesse