Deze website maakt gebruik van cookies

Door gebruik te maken van deze website, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies.

Sluiten
Blog

Alleen een mens ontmoet een mens

5 januari 2023

Zo’n 7 jaar geleden volgde ik een cursus Motiverende Gespreksvoering bij Bert Bakker. Bert leerde ons hoe je je cliënt bij zijn of haar motivatie brengt om tot echte verandering te komen. Een goede cursus vond ik het, met bruikbare instrumenten.

Het boek dat erbij bestudeerd moest worden heette ‘Anderen tevoorschijn luisteren’. In de jaren 80 werd deze nieuwe manier van gespreksvoering booming in de hulpverlening en in de zorg. Nu kwam het ook naar de (pastorale) coaching. 

Ik moest er weer aan denken toen ik onlangs de post van Jacob van Wielink (eigenaar School voor Transitie) las met de titel ‘De mens die tevoorschijn komt, laat mensen tevoorschijn komen’. Een kop naar mijn hart. Wielink beschrijft hoe in de twintigste eeuw in het begeleidersvak schotten getrokken zijn die mensen i.p.v. dichterbij te komen, verder van elkaar verwijderd hebben. De coach zou i.t.t. tot de therapeut niet over het verleden mogen praten. De coach zou niets over zichzelf mogen vertellen, want de client komt tenslotte niet voor het verhaal van de coach. De coach zou alleen vragen mogen stellen en de antwoorden uit de client laten komen. 

Samen met Wielink ben ik het hier niet mee eens. ‘Geen antwoorden geven laat mensen richtingloos achter in een wereld die in sneltreinvaart als richtingloos wordt ervaren. En mensen verlangen ten diepste naar ontmoetingen van mens tot mens.’

Alleen een mens ontmoet een mens, beantwoordde ik de post. We leven in een wereld, waar velen stuurloos hun weg zoeken. Waar we zoeken naar echte verbinding en menselijk contact. Het delen van gevonden ankerpunten is van waarde. Het laten zien van kwetsbaarheden is krachtig. Over verbinding praten is nooit zo sterk als verbinding ervaren. Misschien wel juist in een lerende setting als die van de coaching. 

Ik heb interesse