Het roze fietsje

Ik mijmer over de dood die ik meer dan gemiddeld heb ontmoet. Ik heb mensen begeleid in hun stervensproces en vele families ondersteund bij het laatste afscheid. Wat me in die momenten altijd trof, was het kind. Het kind en zijn levenskracht. Overal waar afscheid wordt genomen van mensen, brengt het kind de volwassene weer terug op aarde.

Het kind dat speelt middenin de chaos. Het kind dat kleurt in een rouwdienst. Het kind dat onbevangen bloemen strooit over de kist die zakt in de aarde.

Het kind dat zwaait, omdat hij papa de kist ziet dragen. Het kind dat ons leert dat na elke traan weer een lach kan ontstaan.

Dan zie ik haar. Het meisje dat deze plaats van de dood met leven kleurt. Aan de hand van haar moeder huppelt ze tussen de graven door. Ik hou van het kind en haar herinnering aan het leven.

Dankjewel meisje, zeg ik zachtjes.